Mijn MOMENTEN
De avonturenklas bestond uit een hele reeks topmomenten! Toch zijn er voor iederen - dus ook voor mij - wel eens momentjes waarop het minder gaat en momenten die die topmomenten nog overschrijden...
TOP
Voor mijn topmoment kies ik voor een heel kort momentje uit een reeks van vele. Voor een avondactiviteit sta ik met een groepje leerlingen buiten te wachten. De leerlingen wijzen mij op de schitterende sterrenhemel. Ik grijp het moment aan om hen de kleine en grote beer aan te wijzen. Op dat moment zie ik twee ogen schitteren. Het zijn de ogen van een leerling bij wie ik het moeilijk had om een band aan te gaan. Ik merk dat ik een interessegebied aangehaald heb en we praten eventjes. Na dit moment voel ik dat hij vaker bij mij komt en mij (en mijn gezag) tegelijk meer aanvaardt. Een heel leuk gevoel!
|
DOWN
Op dag 4 maken we een mooie - maar lastige - wandeling naar het kasteel van Petite Somme. Juf Katelijne heeft haar voet geblesseerd waardoor we maar met twee begeleiders zijn. Het is warm, steil en de leerlingen zijn reeds moe van de voorbije dagen. Ik loop achteraan en probeer de groep bijeen te houden. De leerlingen achteraan hebben echt geen zin meer in de wandeling. Ze raken moeizaam en al klagend vooruit. Ik probeer hen aan te sporen, af te leiden, moed te geven maar wanneer we de groep even kwijt zijn, betrap ik mijzelf erop dat ik mijn geduld aan het verliezen ben. Ik reageer korter tegen de kinderen en heb er zelf een onprettig gevoel bij omdat ik merk (en goed genoeg weet) dat de kinderen hierdoor zeker niet sneller zullen gaan. Bovendien geeft het hen ook geen goed gevoel. Gelukkig wacht meester Nathan wat verderop en wil hij wel even achteraan lopen. Oef...
|