7u30, de laatste dag breekt aan. We vouwen onze kleren mooi op en stoppen ze uiterst zorgvuldig in de valiezen (het is ok als je dit niet gelooft). Al voor het ontbijt is het grootste deel van de bagage gepakt. Dat gaat goed! Op ons bord vinden we bij het ontbijt een stuk chocolade, een luxeontbijt dus. We sleuren onze bagage naar beneden en zetten alles mooi klaar om in de auto te stapelen. Rond 9u zijn we helemaal klaar, perfect binnen de deadline. We vullen ons dagboek nog aan en verzamelen iedereens naam op de kaft . Naast onze avonturen zullen we dus ook elkaar zeker niet vergeten. Daarna is het tijd voor onze laatste activiteit. We spelen bosstratego. Het groene team wint met 63-44 van het blauwe team maar beide teams hebben tactisch en eerlijk gespeeld, proficiat daarvoor! Een beetje vroeger dan normaal eten we ons laatste middagmaal. De kip-curry gaat vlot naar binnen en geeft ons nog een laatste energieboost voor de lange reis. Om 13u04 springen we op de eerste trein. Maar niet alles kan even vlot blijven gaan, of wat had je dan gedacht?! Het is tenslotte vrijdag de dertiende. Onze volgende trein is afgeschaft en we moeten meer dan een uur wachten. Gelukkig schijnt de zon, weet iedereen zich goed bezig te houden en halen we zeer vlot de derde trein. Een geluk bij een ongeluk! Met een uur vertraging komen we allemaal (oef) weer aan bij de Smidsestraat. Daar is het een blij weerzien met mama's, papa's, broers en zussen. Toch denken we al met heimwee terug aan die mooie tijd. Ah, avonturenklas, een onvergetelijk avontuur...
Geeuw! Opstaan gaat iedere dag een beetje moeilijker maar na enkele keren geeuwen zijn we weer helemaal klaar voor een nieuwe dag. We worden in groepjes van 6 verdeeld en zijn helemaal klaar voor (luister goed): cross country! Met een kompas en kaart moeten we onze weg vinden en enkele opdrachten uitvoeren. Er zijn zes controleposten en op enkele daarvan staat een juf of de meester te wachten. Even een kleine ongerustheid als het 20 minuten duurt voor een groepje incheckt maar gelukkig is iedereen weer terecht. Oef. We zijn net op tijd voor kapitein Iglo, want deze middag zijn het fishsticks. Na het eten houden we een 'siesta'. En we wanen ons echt eventjes in Spanje want het zonnetje schijnt zalig. Korte broeken aan, zonnecrème mee (voor alle zekerheid) en veel moed in de benen want we gaan op wandeling. Via een prachtige - maar lastige - wandeling komen we bij het kasteel van le petit Somme. Daar krijgen we een inkijkje in het leven en het geloof van de Hare Krishna. We beklimmen de toren, krijgen nog een koekje en stappen dan de bus op. Ladies first! De jongens moeten nog even wachten tot de volgende shift (want de meisjes hebben iets meer tijd nodig om zich helemaal uit te dossen voor de fuif). Een uurtje later is iedereen klaar en wow, wat zien ze er fantastisch uit! Kleedjes, hemdjes, haar mooi opgedaan,... De moni's van LPM warmen de kinderen goed op en dan zijn ze er helemaal klaar voor! De muziek gaat aan en in één, twee, drie staat iedereen te dansen, zélfs op het podium. We eten een hot dog en fuiven daarna nog even door zonder leerkrachten (woehoew!). Na een uurtje komen we bezweet weer naar binnen, maar met een glimlach tot achter de oren. We trekken onze pyjama aan en nemen onze slaapzak mee naar beneden. Als afsluiter van de laatste avond bekijken we nog een film: de koning van Katoren. Als de lichten weer aangaan, gaan we met slaperige ogen terug naar boven. Morgen nog een laatste dag, wij hebben er nog zin in!
Dag 3: al twee nachten achter de rug, en nog maar twee te gaan. We zitten in de helft (ohnee!). We eten ons ontbijtje met heerlijke warme chocolademelk en trekken snel onze vuile kleren aan. Om 9u zijn we vertrekkensklaar voor alweer een avontuurlijke activiteit! We kruipen in ons harnas en rapen onze moed samen. Deze voormiddag halen we onze klautertalenten naar boven om te rappellen en klimmen op een echte rots! Soms een beetje eng, maar we zijn goed beveiligd en daarom durven we veel aan. Na het rappellen en klimmen kunnen we ons opwarmen met lekkere frietjes en stoofvlees, mmm! De zon breekt door de mist en zorgt voor een lekker warme namiddag. We maken kampen in het bos en beklimmen de (héél) steile helling. Terug naar beneden komen blijkt soms wel wat moeilijker... Ondertussen krijgen we bezoek van de directeur van de Smidsestraat en 2 juffen. Leuk! Ook vanavond staat nog iets op het programma. We hebben opnieuw onze zaklamp nodig want we gaan op dropping! Met zaklampen en fluohesjes aan proberen we samen de weg terug te vinden. Na anderhalfuur zijn we terug. Dat ging vlot! Nog snel ons dagboek invullen zodat we niets vergeten en dan bedjes binnen. Dat zal deugd doen...
Om 7u30 breekt de tweede dag aan. We maken ons klaar voor een deugddoend ontbijtje. Meester Nathan overloopt de planning van de dag en jawel, vandaag staat de deathride op de planning! Hoera! Maar eerst nog iets anders... Per 4 toveren we een grote boterdoos om tot een creatieve brievenbus. Waarvoor we die nodig hebben, weten we nu nog niet. Spannend... Rond 10u vertrekken we weer richting Durbuy. Dit keer mogen we alleen op pad. In groepjes leren we Durbuy nog beter kennen met een heuse fotozoektocht. Iedereen werkt enthousiast mee, wat de juffen en meester heel blij maakt. Daarna moeten we ons beste Frans bovenhalen. Oui, oui! In het Frans proberen we zoveel mogelijk mensen te overhalen om een briefje in onze brievenbus te stoppen. Het groepje met de meeste briefjes wint. Sommigen proberen zelfs in het Engels, wow! Na een drukke (en beetje koude) voormiddag keren we terug voor een lekkere maaltijd. De balletjes - met everzijnvlees (?) - gaan vlot binnen en binnen de kortste keren staat iedereen klaar voor de avonturenloop. We doen onze beveiliging aan en trekken de bossen in. Twee wiebelige bruggen en enkele modderpaden later komen we aan bij...de deathride. Het was even spannend maar uiteindelijk wagen de meesten de sprong. Wat een kick! We genieten nog even van het zonnetje, nemen een douche, eten een lekkere spaghetti en beginnen dan met het schrijven van de brieven. (Ja, liefste ouders, ze zijn onderweg!) Ongeduldig wachten we op het avondspel. We spelen nog enkele gezelschapsspelen, maken vriendschapsbandjes en rond 9u is het zover. We trekken warme kleren aan en met de zaklamp in de hand, trekken we het bos weer in. Spannend! In de reflectorentocht moeten we dieren zoeken (geen echte) en ontdekken welk dier er ontbreekt. Daarna gaan we moe maar voldaan weer terug naar het gebouw. Weer genoeg stof om lekker over te dromen... Van onze reporters... "Toen we op de death-ride gingen was ik eerst bang maar toen ik het gedaan had, was het super tof! Ik wou het wel een miljoen keer opnieuw doen." (Merel)
"De death-ride was gewoon supertof!!! De activiteiten zijn ook de max." (Laura) "Ja, het is hier super leuk de deathride was super. Het eten is hier ook heel lekker." (Imane) "Het is hier super tof en de death-ride wou ik wel 100 keer doen, maar het mocht niet. Jammer..." (Matisse) Spannend! Rond 8u15 stroomt het volk toe in de Smidsestraat. Al snel is de hal helemaal gevuld met valiezen, slaapzakken, rugzakken en daartussen onze enthousiaste zesdeklassers en enkele ouders. Na het inladen van de valiezen verbroederen Otters en Smidsers tijdens enkele kennismakingsspelletjes. We sorteren alfabetisch op voornaam, spelen het spelletje 'pang' en leren zo elkaars namen. Het ijs is gebroken en we vertrekken samen vol goede moed richting het Sint-Pietersstation. De treinrit verloopt vlot, net als het overstappen, maar na 3 uur steekt iedereen toch blij zijn neus in de frisse lucht. Durbuy, nous y sommes! Jasper van LPM staat ons op te wachten en brengt ons met een busje naar het terrein. Daar kunnen we onmiddellijk onze buikjes vullen met soep, gebraad, erwtjes/wortelen, puree én nog een dessert. Sterk van de maaltijd laden we alle valiezen uit (wat een gesleur!) en kiezen een plekje in de kamer. Alle jongens in één kamer, alle meisjes in de andere. Als dat niet leuk is! We ravotten nog even op het voetbalveld en zijn daarna klaar voor de geschiedeniswandeling door het zonnige Durbuy. Geschiedeniswandeling: saai? Ik dacht het niet! Via sappige, spannende, bloederige verhalen en leuke toneeltjes leren we de geschiedenis van Durbuy beter kennen. Na het avondeten spelen we één tegen allen (en verloren nipt van juf Lore), bedenken we zelf nog enkele opdrachten en spelen nog een spelletje Weerwolven. Daarna is het al tijd om onder de wol te kruipen. Gelukkig is er morgen nog een dag...En daarna nog één...En nog één...zzzz...
Op deze pagina kunnen jullie onze avonturen op de voet volgen. Tijdens de avonturenklassen zal deze blog dagelijks aangevuld worden met spannende, leuke, grappige en leerrijke verhalen. Veel leesplezier!
|